جلسه مناظره بین حجت الاسلام روانبخش و احمد قابل، بعد از ظهر دیروز در سالن اجتماعات دانشکده علوم  اداری و اقـتـصادی بـرگـزار گردید . این جلسه که با حضور  چشمگیر دانشجویان همراه بود حدودا از ساعت 2:15 با قرائت قران آغاز شد.

در ابتدای جلسه  آقای قابل خود را نماینده جناح اصلاحات ندانسته و اظهار داشت که گفته هایش در جلسه نظرات شخصی وی خواهد بود. سوال اول این جلسه ( که گویا قرار بوده است با دو سوال دیگر تکمیل شود) در مورد  ارزشها و اصول انقلاب و مصادیق و شاخصه های آن بود که طرفین نظرات خود را در این مورد بیان کردند اما با گذشت روند جلسه بحث از موضوع اصلی خود خارج شده و به مطالب دیگر پرداخته شد.

 آقای روانبخش اصول انقلاب اسلامی را قانون اساسی و مانیفست امام خمینی ره (که در صحیفه نور آمده است) دانسته و از آقای قابل خواست تا نسبت خود را با قانون اساسی و امام (ره) مشخص نماید که آقای قابل خود را ملتزم به اجرای قانون اساسی دانستند (حتی اگر از نظر علمی  برخی از قسمتهای آنرا قبول نداشته باشند) و با قرائت خودشان آنرا قبول کردند ، اما در مورد بیانات امام (ره) ایشان از "آیت ا... خمینی" را بعنوان یک فرد زحمت کشیده و عالم یاد کرده و از پذیرش  تمام بیانات حضرت  امام ره امتناع کردند.

سپس متن مصاحبه آقای قابل با دویچه وله توسط آقای روانبخش قرائت گردید که در آن آقای قابل از اعتقاد خود به  سکولاریسم سخن به میان آورده و گفته بود: « من بطور طبیعی معتقدم که نهاد دین از نهاد حکومت جداست. این را به لحاظ نظری و اعتقادی، اعتقاد دینی من است.  » وی در ادامه مصاحبه گفته است : « من اعتقاد ندارم که دین اسلام، طرح خاصی راجع به حکومت دارد».

آقای قابل که در این جلسه خود را از شاگردان آقای منتظری معرفی می کرد در این مورد اظهار داشت که به جدایی دین از سیاست اعتقاد ندارد و اسلام را بدلیل وجود احکام اجتماعی آن یک دین سیاسی می داند. و در ادامه جدایی نهاد دین از نهاد سیاست را مطرح کرد. وی روحانیت را نهاد دین معرفی کرده و وظیفه آنها را تلاش برای کشف معرف دینی و نه چیز دیگر عنوان نمود و نهاد سیاست را نیز  حکومت معرفی کرد.  در ادامه سخنان خود نیز وظیفه انبیا را فقط بشیر و نذیر بودن  دانست. آقای روانبخش نیز در جواب با استناد به سخن امام از اسلام بدون روحانیت به مانند کشور بدون طبیب یاد کرد. و با اشاره به تدوین قانون اساسی توسط روحانیون و تشکیل جمهوری اسلامی،  اسلام را دارای برنامه برای حکومت دانست . روانبخش  حاکمیت الهی را در برابر حاکمیت مردمی مانند رابطه اعتماد به نفس و اتکای به خدا معرفی کرد و حاکمیت مردم بر مردم را نفی حاکمیت سایر کشورها بر مردم و یا نفی حاکمیت اشراف بر عموم مردم خوانده و آن را  در طول حاکمیت خدا دانست نه در عرض آن.

سپس بحث از موضوع اصلی  خود منحرف شده و به ولایت فقیه کشانده شد که آقای قابل اعلام آمادگی کرد تا حتی در حوزه علمیه در مورد ولایت فقیه بحث نماید. وی در ادامه از آیت ا... مصباح بعنوان استاد فلسفه مشاع یاد کرد ولی ایشان را در مسائل فقهی صاحب نظر ندانست و اظهار داشت که ایشان حق دخالت در مورد مسائل فقهی را ندارد. وی عنوان کرد: « من حاضرم این مطلب را (ولایت فقیه ) با کسی که فقیه است  بنشینم و بحث کنم». قابل خود را مسلط بر بیش از 250000 روایت دانست و گفت که اعتقادات خود را در وبلاگ شخصی خود درج نموده است ولی کسی آنها را نقد نمی کند.

آقای روانبخش نیز در مورد اینکه اگر مردم حکومت اسلامی را قبول نداشته باشند وجود این حکومت زیر سوال خواهد رفت، به زمان حکومت امام علی ع و جنگهای ایشان اشاره کردند که ایشان برای حفظ حکومت اسلامی فقط در جنگ نهروان 4000 نفر از خوارج را کشتند و در جنگهای دیگر مانند جمل و صفین برای تحقق حکومت اسلامی ، جهاد نمودند و صرف اینکه عده قلیلی بگویند ما حکومت اسلامی نمی خواهیم از مواضع خود عقب ننشست. وی سپس به داستان انبیا گذشته اشاره کرد و گفت اگر مردم همگی از حکومت خدا روی برگردانند و اجازه تحقق آن را ندهند حق با آنها نیست چون مورد عذاب الهی قرار خواهند گرفت و کسی که مورد عذاب خدا قرار گیرد در مسیر حق قدم برنداشته است.

بعد از آن مباحثی در مورد شیخ حسینعلی منتظری مطرح شد .آقای قابل در این باره مدعی شد « اگر تعداد منافقین اعدامی سال 67 از 3000 نفر کمتر بود من را اعدام کنید» وی سپس با قرائت آیه ی 32 سوره اسرا این واقعه را مصداق اسراف در قتل دانست!!! قابل در ادامه تعداد شهدای قبل از انقلاب را با منافقین اعدامی  مقایسه کرد.

آقای روانبخش به جنایات منافقین در ابتدای انقلاب از جمله ترور شهیدان بهشتی، رجایی، باهنر و شهدای محراب و حمله نظامی آنها در عملیات مرصاد به کشور اشاره و از اینکه آنان را مظلوم بدانیم اظهار تاسف نمود و دفاع آقای منتظری از این افراد را غیر قابل قبول عنوان کرد. وی سپس به کتاب خاطرات منتظری اشاره و مواردی از قبیل قتل شمس آبادی توسط مهدی هاشمی را قرائت و سپس نامه های امام حطاب به منتظری را خواند.

آقای قابل در این جلسه پس از اشاره به سیره امام علی (ع) در زمان حکومت خود که در دادگاه با یک مسیحی برابر بوده است، ادعا کرد اگر کسی از رهبری شکایتی داشته باشد ، اعدام خواهد شد . آقای روانبخش نیز در جواب گفت رهبر در مسائل مربوط به حقوق شهروندی مانند سایرین بوده و ملزم به رعایت قانون است. وی با اشاره به جریان دست دادن آقای خاتمی با دختر ایتالیایی عنوان کرد چرا آقای خاتمی که هم اکنون هم از طرف طلاب قم و هم مشهد و برخی شهرهای دیگر شاکی دارند مانند حضرت علی (ع)  در دادگاه حاضر نمی شوند تا صحت و سقم فیلم های وی بررسی شود.

سوالات شفاهی دانشجویان نیز در حالیکه ساعت نزدیک به 5 عصر بود با سوال آقای مهدی خسروی شروع شد که مباحثی را در مورد دموکراسی غرب و تفاوت آن با دموکراسی امام ره مطرح نمود. سپس آقای محمدصادق فقفوری سوالی در مورد بددهانی شیخ حسینعلی منتظری مطرح کرد و گفت وی در نامه خود به امام عنوان کرده که : «...» خورده است هر که گفته منافقین در بیت من جا دارند. هر دو سوال از آقای قابل بود که وی در جواب آقای خسروی گفت دموکراسی که مدنظر امام است از دموکراسی غرب نیز بالاتر است. وی در ادامه عنوان کرد که اسلام در مورد حکومت فقط توصیه هایی داشته و تاسیس اصلی نکرده است. وی در مورد سوال آقای فقفوری نیز این نوع بیان را به صریح ا...جه بودن و رک گویی شیخ حسینعلی منتظری نسبت داد .

بالاخره آقای میلاد انصاری نسب سوالات خود را در مورد قطعی نبودن دست دادن آقای خاتمی با دختر ایتالیایی و عملکرد آقای مشایی از آقای روانبخش پرسید . آقای روانبخش در جواب مشکوک بودن فیلم عنوان کرد که حاضر است با حضور کارشناسان فیلم و سینما و خود آقای خاتمی فیلم را بررسی و ساختگی نبودن فیلم را اثبات کند. وی به سخنان اطرافیان آقای خاتمی (از جمله آقای خرازی)  و به اعتراض دختر ایتالیایی از تکذیب این واقعه توسط آقای خاتمی نیز اشاره کرد . در مورد مشایی نیز عنوان کرد که بیش از سایرین نسبت به عملکرد وی اعتراض دارد. وی افزود که مشایی یا کفایت سیاسی ندارد ویا ماموریت دارد تا دولت نهم را تخریب نماید.

 نوشته شده توسط نشریه چشمه در سه شنبه 87/9/5 و ساعت 12:33 صبح | نظرات دیگران()